عاقبت پایان رسد دوران هجران غم مخور
 طــلعت یارم شود روزى نمایان غم مخور

 

 

 

 آفتاب روى جانان از افق سر مى کشد
 صــــحنه آفاق گردد نورباران غم مخور

 گر که از بیداد «دى»، «آذر» فتد بر جان تو
 بشکند بیداد را لطف بهاران غم مخور

 شامــــــــگاه غم سحر گردد تو بیتابى مکن
 شام هجران رفت و آید وصل یاران غم مخور

 بانگ شوم جغد نومیدى اگر قلبت فشرد؟
 مى رسد بر گوش آواز هزاران غم مخور!

 یاس و نومیدى بیفکن، از سر کویش مرو
 چنگ زن بر دامن امیدواران غم مخــــــور

 جامه عصیان و طغیان دور کن آنگه بیا
 تا دهندت جامه پرهیزگاران غم مخور

 پیر کنعان را بگو ایام غـــــــــــم پایان گرفت
 مى رسد از مصر بوى شهسواران غم مخور

 در طریق عشق و مستى بایدت مجنون شدن
 چون چنین گشتى برندت سوى یاران غم مخور

 از فراق یار غائب «ناصرا» غمگین مباش
 عاقبت پایان رسد دوران هجران غم مخور!

یا اباصالح المهدی ادرکنی

عاشقان عــــــــــــــــــــــــــــیدتان مبارکـــــــــــــــــــــــــــــــباد

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیۀ والنصر واجعلنا من خیر انصاره واعوانه

نوشته شده در دو شنبه 3 تير 1392ساعت 11:24 توسط انصارالمهدی| |